Η Γιορτή Προφορικής Ιστορίας. Η πόλη αφηγείται, έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, Παρασκευή 12, Σάββατο 13 και Κυριακή 14 Ιουνίου 2015.
Οι εκδηλώσεις κάλυψαν όλο το χώρο: το αμφιθέατρο Αντώνης Τρίτσης όπου έγιναν οι παρουσιάσεις των ΟΠΙ, το φουαγέ, τους διαδρόμους, τον έξω χώρο και την αίθουσα του παλιού καφενείου όπου είχαν στηθεί εγκαταστάσεις, χάρτες και έπαιζαν σε συνεχή ροή επιλεγμένα αποσπάσματα συνεντεύξεων.
Συμμετείχαν τα μέλη των ΟΠΙ, οι αφηγητές τους, άνθρωποι που ήρθαν απλώς να δουν και να ακούσουν, κάποιοι που σκέφτονταν να ενταχθούν σε μια ΟΠΙ ή να δημιουργήσουν μία στη γειτονιά τους. Έφεραν και τα παιδιά τους, αφού υπήρχε ειδικό πρόγραμμα με «παλιά» παιγνίδια και ταχυδακτυλουργικά (στο προαύλιο χώρο), ένα θεατρικό δρώμενο, δύο συγκροτήματα με ζωντανή μουσική και ένα πλούσιο τραπέζι.
Την Παρασκευή και το Σάββατο οι τέσσερεις «παλιές» ομάδες (ΟΠΙΚ, ΟΠΙΑ, ΟΠΙΚΟ και ΟΠΙΔΟΥ) και της Καισαριανής, παρουσίασαν τις δουλειές τους. Την Κυριακή, όλες οι ΟΠΙ, νέες και παλιές, μίλησαν για τη μέχρι τότε δράση τους και το «παρακάτω» του όλου εγχειρήματος.
Η οργάνωση της Γιορτής έγινε συλλογικά και ήταν αποτελεσματική: όλα λειτούργησαν άψογα. Κάποιοι ασχολήθηκαν για να βρεθεί ο χώρος, άλλοι να διαδοθεί το γεγονός από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις εφημερίδες, το ραδιόφωνο. Στην οργάνωση του ‘φαγητού’ συμμετείχε ένα μέλος από κάθε ΟΠΙ. Υπήρξε συνεργασία ΟΠΙ για τα παιδικά παιγνίδια και το φούσκωμα των μπαλονιών που στόλισαν το προαύλιο. Λειτούργησαν βάρδιες για τη γραμματεία και τη φύλαξη του υλικού. Στις ανακοινώσεις υπήρξε συνειδητή προσπάθεια να μην ξεπεράσουν τα χρονικά όρια –να μη ‘ρίξουν’ τις άλλες ομάδες.
Στην αίθουσα του παλιού καφενείου (Europe Direct) έτρεχαν σε συνεχή ροή ηχητικές και βιντεοσκοπημένες μαρτυρίες, είχαν κρεμαστεί χάρτες, εγκαταστάσεις με μαρτυρίες και εκεί στήθηκαν τα τραπέζια με το φαγητό. Έξω, από τη μεριά της Σόλωνος, κατέληξε το θεατρικό δρώμενο που είχε ξεκινήσει από το φουαγιέ, εκεί έγιναν τα παιγνίδια με τα παιδιά, έπαιξαν οι μουσικοί και κάποιοι χόρεψαν. Στο αμφιθέατρο, οι ‘παλιές’ τεσσάρες ΟΠΙ (ΟΠΙΚ, ΟΠΙΑ, ΟΠΙΚΟ και ΟΠΙΔΟΥ) έκαναν τις παρουσιάσεις τους για τη μετανάστευση και την προσφυγιά, την κρίση, τα πολιτικά γεγονότα και την εκπαίδευση, καθώς και τη διασκέδαση – ψυχαγωγία. Την Κυριακή το πρωί, μαζί με τις υπόλοιπες ΟΠΙ (ΟΠΙΓΑ, ΟΠΙΝΙ, ΟΠΙΔΗΧ και ΕΟΜ-ΟΠΙ) στις οποίες προστέθηκε και η ΟΠΙ Ικαρίας (ΟΠΙΙκ) μίλησαν για το σκεπτικό της ίδρυσής τους και τη μέχρι τότε δουλειά τους. [να παραπέμψουμε στο Πρόγραμμα. Σε όσα έχω σε πράσινο έχουμε και φωτό]
Είναι αλήθεια ότι δεν δούλεψαν όλοι το ίδιο, αλλά δεν ακούστηκαν γκρίνιες γι αυτό. Ίσως γιατί όσοι/ες ανέλαβαν ευρύτερα καθήκοντα και αρμοδιότητες έτυχαν μεγάλης αποδοχής και αναγνώρισης από το σύνολο των συμμετεχόντων. Υπήρξαν και περιπτώσεις που η συλλογικότητα δεν λειτούργησε ικανοποιητικά. Το αποδίδουμε στο γεγονός ότι η εκπαίδευση και η παιδεία μας δεν μας έχει ‘μάθει’ να συνεργαζόμαστε.
Σε γενικές γραμμές η Γιορτή αποτέλεσε μία εξαιρετική εμπειρία συλλογικής δράσης και δημιουργικότητας που συνέδεσε στενότερα και τα μέλη των ΟΠΙ, αλλά και τις ΟΠΙ μεταξύ τους.
