Τασούλα Βερβενιώτη, ιστορικός: Αρχικά, η προφορική ιστορία κάλυψε τα «κενά» της έλλειψης των αρχείων. Στη συνέχεια όμως αναγνωρίστηκε ότι οι υποκειμενικές απόψεις, οι προφορικές μαρτυρίες, διαμορφώνονται πάντα πάνω σε μια υπάρχουσα υλική βάση, σε ένα πραγματικό κοινωνικό υπόβαθρο. Και ο ιστορικός πρέπει να λάβει υπόψη του τόσο τα γεγονότα, τις αντικειμενικές συνθήκες, όσο και τις απόψεις των αφηγητών του. Η έρευνα της υποκειμενικότητας αποτελεί πλέον αντικείμενο της Ιστορίας.
Ένα άρθρο από το Σέργιο Γκάκα, αντιδήμαρχο πολιτισμού στο Δήμο Χαλανδρίου στην Εποχή: για την Προφορική Ιστορία, τις Ομάδες Προφορικής Ιστορίας (ΟΠΙ), το βιβλίο με τίτλο «Οι άμαχοι του ελληνικού εμφυλίου. Η δυναμική της μνήμης», τη δράση της Ομάδας Προφορικής Ιστορίας του Δήμου Χαλανδρίου (ΟΠΙΔΗΧ).
Διαβάστε το εδώ.