«Η μνήμη διαμορφώνεται συλλογικά και γι’ αυτό οι αναμνήσεις δεν είναι αποκλειστικά ατομικές. Τα βιώματα των ανθρώπων σχηματίζονται μέσα σε μία συγκεκριμένη χρονική και πολιτική συγκυρία, στο πλαίσιο μιας οικογένειας, μιας υπο-ομάδας, ενός κοινωνικού συνόλου, του οποίου αναπόφευκτα υπήρξαν μέρος. Υπό αυτό το πρίσμα, οι προσωπικές μνήμες και εμπειρίες εκτός από συλλογική διάσταση αποκτούν συχνά και ιστορική αξία. Φωτίζουν τον δρόμο που έχουν χαράξει οι προηγούμενες γενιές για τις επόμενες, ενώ παράλληλα αποτυπώνουν όλες τις αποχρώσεις του παρελθόντος ανάμεσα στο «μαύρο» και το «άσπρο».
Τα τελευταία χρόνια, εν μέσω κρίσης, έχουν δημιουργηθεί αυθορμήτως δεκάδες «κέντρα συλλογής» προφορικών μαρτυριών σε πολλές περιοχές της χώρας με τη συμμετοχή εκατοντάδων εθελοντών-ερασιτεχνών και την καθοδήγηση ιστορικών επιστημόνων. Ο λόγος για τις Ομάδες Προφορικής Ιστορίας – Η ιστορία από τα κάτω.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.
