Η Ομάδα Προφορικής Ιστορίας Δήμου Χαλανδρίου ξεκίνησε το ιδρυτικό σεμινάριο στο «Αετοπούλειο» στις αρχές του 2015. Ο Δήμος ανέλαβε την αγορά των μαγνητοφώνων και η συλλογή συνεντεύξεων ξεκίνησε το φθινόπωρο. Έχουν γίνει περίπου 15 συνεντεύξεις με Ρομά και με ‘παλαιούς’ κατοίκους της περιοχής. Η ΟΠΙΔΗΧ συμμετείχε και στη Γιορτή Προφορικής Ιστορία (2015). Στόχος της είναι να συνδράμει το Δήμο ώστε να δημιουργηθεί ένα Μουσείο Μνήμης στην πόλη του Χαλανδρίου.
Μάθετε Περισσότερα
Στο βόρειο τομέα του Νόμου Αττικής βρίσκεται μια εύφορη περιοχή, η οποία, διαχρονικά, κίνησε το ενδιαφέρον διάφορων εποικιστών. Από τη Φλύα των κλασικών χρόνων, που μπορεί ο πιο διάσημος πολίτης της να υπήρξε ο Ευριπίδης, αλλά σίγουρα η πλειονότητα των κατοίκων ήταν απλοί καλλιεργητές της γης, συχνά σε ιδιοκτησίες πλουσίων γαιοκτημόνων. Και που η εικόνα αυτή δεν αλλάζει κατά τις επόμενες χρονικές περιόδους (ρωμαϊκή, βυζαντινή και οθωμανική), αλλάζει, ωστόσο, το όνομα και γίνεται Χαλάνδρι, υπονοώντας την ύπαρξη μεγάλου γαιοκτήμονα (Τούρκου ή Αρβανίτη) ο οποίος σηματοδότησε την περιοχή, στη διάρκεια του 15ου αιώνα. Φτάνουμε στο Χαλάνδρι του εικοστού αιώνα πια, οπότε αρχίζει η διαφοροποίηση. Από παραθεριστικό κέντρο, στις αρχές του αιώνα, μετά τους δύο πολέμους (τον Α’ Π.Π. που έφερε τους μικρασιατικούς πρόσφυγες και τον Β΄Π.Π. που έφερε τις συνέπειες του εμφυλίου) αρχίζει να μετατρέπεται σε αστική περιοχή με έντονη εσωτερική μετανάστευση.
Σ’ αυτό το Χαλάνδρι, λοιπόν, από μια ευτυχή συγκυρία, το συναπάντημα της Νάσης Σιαφάκα, καθηγήτριας Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με την ιστορικό Τασούλα Βερβενιώτη, γεννήθηκε η Ο.Π.Ι.ΔΗ.Χ. , η οποία, στα πρώτα της βήματα, στηρίχτηκε ένθερμα από τον αντιδήμαρχο πολιτισμού Σέργιο Γκάκα (που απεδέχθη το αίτημα να τεθεί το εγχείρημα υπό την αιγίδα του Δήμου) και την διευθύντρια του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου, Κατερίνα Καλλή (που παραχώρησε το χώρο για τις συναντήσεις της Ομάδας). Έτσι, ξεκίνησαν τα σεμινάρια, στο χώρο του Αετοπούλειου, στις αρχές Φεβρουαρίου και έληξαν αισίως στα τέλη Μαρτίου. Στην αρχή, η προσέλευση ήταν εντυπωσιακή. Στο τέλος, έμειναν οι «αποφασισμένες» και οι «αποφασισμένοι», που αποφάσισαν να χωριστούν σε θεματικές ομάδες. ΄΄Για την κρίση΄΄. ΄΄Για τους καλλιτέχνες΄΄. ΄΄Για τις επιχειρήσεις΄΄. ΄΄Για τους Ρομά΄΄. Και δύο ΄΄Για τις ιστορίες ζωής΄΄. Σκοπός όλων των ομάδων είναι να καταγράψουν τις εμπειρίες ζωής των αφηγητών και των αφηγητριών, για να μην χαθεί η ιστορική μνήμη των πολλών, η μνήμη της καθημερινής ζωής των ανθρώπων.
Τοιουτοτρόπως ξεκινήσαμε και… ατυχήσαμε! Ωστόσο, παρά τις ατυχίες και καθυστερήσεις στην απόκτηση του απαραίτητου εξοπλισμού, που μας επιφύλασσε η δύσκολη εποχή που ζούμε και που δοκίμασε τα νεύρα μας, καταφέραμε να μην πτοηθούμε και να τολμήσουμε ακόμα και τη συμμετοχή μας στη Γιορτή Προφορικής Ιστορίας, τον Ιούνιο του 2015, όπου είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και τα μέλη των άλλων Ομάδων και το έργο τους. Τώρα πια, των μαγνητοφώνων αποκτηθέντων στα τέλη του προηγούμενου χρόνου, «σαν έτοιμες» και «έτοιμοι από καιρό», πραγματοποιήσαμε στις 25 Ιανουαρίου, την πρώτη μας συνάντηση του 2016, και αποτιμήσαμε και εμείς το έργο μας. Τις πρώτες μας συνεντεύξεις. Στη συνέχεια οι συνεντεύξεις …πολλαπλασιάστηκαν.
Αυτές και όσες άλλες μελλοντικές, μαζί με όποιο άλλο ιστορικό υλικό, ελπίζουμε να στεγάσουμε σ’ ένα Μουσείο Μνήμης της πόλης του Χαλανδρίου, για να αποτελέσουν «κτήμα ες αεί» για τις επερχόμενες γενιές.