%ce%b1_%cf%84%cf%83%ce%b1%ce%ba%ce%b9%cf%81%ce%b7

 

Εγκατάσταση στο συνοικισμό Ν. Ιωνίας, ελπίδες για επιστροφή στην πατρίδα

Η πεθερά μου είχε έρθει πριν, ήρθε πριν, ΠΡΙΝ την ανταλλαγή, δεν πήγε αιχμαλωσία εκείνη, εκείνη, εκείνη κατευθείαν εε όπως ήρθε ένα καράβι ξένο μπήκανε και ήρθανε εδώ, [κουνάει παραστατικά τα χέρια της] στην Ιωνία δεν ξέρω πώς, Βγήκανε Ιωνία πάντως, στο συνοικισμό [παύση] με τη μαμά της είχε έρθει.

[Στο συνοικισμό εγκαταστάθηκαν; Σε ποιο σημείο; Θυμόσαστε;]

Η πεθερά μου; Στο συνοικισμό της Ν. Ιωνίας. Εδώ.

[Θυμόσαστε σε ποια γειτονιά;]

Βέβαια, είναι στη γειτονιά του Καζαντζίδη, είναι ο δρόμος της. Ήτανε μια αδιέξοδος και λέγεται Αλαΐας. Λεγόταν του Καζαντζίδη; Έχουν μάλιστα κι εδώ ακριβώς στο παρκάκι που ήταν το τέλος του δρόμου του Καζαντζίδη κι ακριβώς εκεί; Του συζύγου μου. Έχουνε κάνει την προτομή του Καζαντζίδη [ναι ναι] γιατίιι είχε κι εκεί φτώωχεια είχε κι άλλα εκεί, έλεγε η πεθερά μου και ο άντρας μου, θυμάται τι λέγανε οι γονείς αλλά είχαν τη λαχτάρα, θυμάται ο σύζυγος, το λέει πολλές φορές, ενωνόντουσαν οι συγγενείς όλοι τα αδέρφια της πεθεράς μου και μιλάγανε. Θα πάνε στην πατρίδα πίσω. Είχανε οπωσδήποτε ότι θα πάνε πίσω.

[Πίστευαν ότι θα γυρίσουν μια μέρα ]

Ναι ότι θα γυρίσουν. Ναι. Ο πεθερός μου ειδικά και η γιαγιά δε θυμάμαι [τέτοιο πράγμα], αλλά οι πιο.. που ήξεραν γράμματα και…οι πιο … αυτοί ο νους τους ήτανε ότι κάποια ώρα θα γυρίσουνε,  «Ήτανε άδικο αυτό που πάθαμε», [λέγανε] «Οι μεγάλες δυνάμεις μας προδώσανε», κι αυτά λέγανε, «Θα γυρίσουμε πίσω»

 

 

 

%ce%b1_%cf%84%cf%83%ce%b1%ce%ba%ce%b9%cf%81%ce%b7_%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf_%ce%b3%ce%b1%ce%bc%ce%bf%cf%85_%ce%bc%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b1

 

Ο πεθερός μου ήταν στο στρατό τουου…, τουου… [προσπαθεί να θυμηθεί] όχι του Βενιζέλου, τουου… Τέλος πάντων ο σύζυγος τα θυμάται αυτά, καιαι όταν γύρισαν εδώ, τον αγάπησε σαν άνθρωπο και πώς είχε δοθεί για το πιστεύω του και του είπε «Τι θες, πού θες να σε βάλω;» Εδώ, όταν ήταν πια πρόσφυγας ο πεθερός μου…

[Ποιος του το είπε…]

Πρέπει να ρωτήσω το σύζυγο…

[Ααα… είναι αυτό που λέτε…]

Μου ‘ρχεται ο Βενιζέλος, αλλά ήταν ένας άλλος που ήταν στρατιωτικ… τελικάα εκείνος ζήτησε «Μα τι λες»; του λέει, τ΄όνομά του ας πούμε, «Πού να με βάλεις; Αφού θα γυρίσουμε σε λίγο, όπως-όπως τώρα να ζήσουμε και να πάμε πίσω». «Μην περιμένεις», του λέει, «Νίκο, μην περιμένεις. Δεν πρόκειται να γίνει τίποτε ξανά, [προδοθήκαμε] τελειώσαμε» και τον έβαλε στον Οργανισμό Λιμένων Πειραιώς.

 

(συνέντευξη της Α. Τσακίρη στην ΟΠΙΝΙ, 7/2/2016)

Διαδώστε το :