Στις 12 -13 Νοεμβρίου 2016 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση της ΟΠΙΔΟΥ «Τ’ αρμένικα: Το Δουργούτι των προσφύγων», με βιντεοσκοπημένες μαρτυρίες, λαϊκά αρμένικα και σμυρναίικα τραγούδια και έκθεση φωτογραφιών εποχής. Η αφίσα και σχετικά κείμενα υπάρχουν στους παρακάτω δικτυακούς τόπους:
Η Προφορική Ιστορία στην εκπαίδευση μπορεί να έχει πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα, πολύ πιο σημαντικά από αυτά των τυπικών σχολικών εορτών που συνήθως είναι εθνοκεντρικές, ανιαρές για τα παιδιά, με γενικόλογες, επαναλαμβανόμενες ομιλίες. Από το ιστορικό αφήγημα λείπουν οι άνθρωποι. Με τις μαρτυρίες ωστόσο ζωντανεύει η ιστορία, γίνεται πιο κατανοητή. Σε δύο σχολεία (2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών και 1ο ΓΕΛ Μεταμόρφωσης) χρησιμοποιήθηκε υλικό της ΟΠΙΑ…
«Η ζωή στο Κολωνάκι, πριν τον πόλεμο, ήταν ομαλή. Περνούσαν οι πραματευτάδες με πανέρια στα γαϊδουράκια, γεμάτα λαχανικά, ψάρια και φρούτα». Οι πληροφορητές μας, όλοι κάτοικοι του Κολωνακίου τότε, θυμούνται: «Τα σπίτια ήταν πάντοτε ωραία και τα περισσότερα ήταν διώροφα ή τριώροφα. Ένα ωραίο σπίτι ήταν του Ράλλη, ένα άλλο του Παπαδημητρίου στη Σκουφά»
Εγκατάσταση στο συνοικισμό Ν. Ιωνίας, ελπίδες για επιστροφή στην πατρίδα Η πεθερά μου είχε έρθει πριν, ήρθε πριν, ΠΡΙΝ την ανταλλαγή, δεν πήγε αιχμαλωσία εκείνη, εκείνη, εκείνη κατευθείαν εε όπως ήρθε ένα καράβι ξένο μπήκανε και ήρθανε εδώ, [κουνάει παραστατικά τα χέρια της] στην Ιωνία δεν ξέρω πώς, Βγήκανε Ιωνία πάντως, στο συνοικισμό [παύση]…
ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ Είχαμε και συνεργασίες φανερές πλέον; Ήτανε όλοι αυτοί που κάνανε το μπλόκο εδώ πέρα. Εκείνο το πρωινό, που ήρθανε πολύς κόσμος, τσολιάδες και χωροφύλακες. Από τη μέρα του Μπλόκου τί θυμάστε; Εκείνη τη μέρα είχαν έρθει από το πρωί, μεσάνυχτα, ένα πιστολίδι να πέφτει, ξυπνήσανε τον κόσμο. Όσοι ήταν 15- 16, όλο τον…
Πρώτες μνήμες: βομβαρδισμοί στο Τατόι, σειρήνες και χαρακώματα στην Πλατεία της Μητέρας Αν μου ζητάτε να σας πω κάποιες μνήμες, πότε άρχισα να έχω μνήμες, από την… ζωή μου, αυτές ξεκινάνε -δεν θυμάμαι, βέβαια, ημερομηνίες- αλλά ξεκινάνε με τους βομβαρδισμούς που έγιναν στο Τατόι από πλοία… [σ.τ. ερευνήτριας: πιθανότερο αεροπλάνα] αγγλικά και περνώντας οι οβίδες πάνω…
Κλωστοϋφαντουργεία στη Μεταπολίτευση Καταρχήν να πω για το ‘76 που ήταν μια περίοδος ανάτασης για τις ελευθερίες τις εργατικές και τις συνδικαλιστικές μέσα στο χώρο δουλειάς. Ας ξεκινήσω από την πρώτη εμπειρία που ήταν στα Κλωστήρια Αττικής, ήταν μετά τη μεταπολίτευση και υπήρχε ένα άλλο πνεύμα και μια άλλη διάθεση από τους εργαζόμενους. Βέβαια αυτό…
Αμέσως μετά την είσοδο των Γερμανών και Ιταλών στην Αθήνα, η κατάσταση στο Κολωνάκι άλλαξε τελείως. Οι ζωές των ανθρώπων ανατράπηκαν και τα βιώματα των αφηγητών μας, που την επίμαχη δεκαετία του ’40 ήταν μικρά παιδιά ή έφηβοι το πολύ, δοκιμάστηκαν απο τις νέες συνθήκες. Οι Εγγλέζοι Θυμάμαι όταν έφυγαν οι Εγγλέζοι άφησαν πολλά πράματα.…
Η Απελευθέρωση – συναισθήματα άκρατου ενθουσιασμού Κατεβαίναμε τότε, γυρνάγαμε όλη την Αθήνα. Υπήρχε ενθουσιασμός. Θυμάμαι τον κουρέα της γειτονιάς, ο Γαλανός, που βρήκε ένα ντουφέκι και πανηγύριζε. (Συνέντευξη Α.Α., Ομάδα Δεκαετία 40, ΟΠΙΚΟ, 20/5/14). Βγήκαν στους δρόμους ‘σκαστά’ ακόμη και κορίτσια που βρίσκονταν πάντα υπό επιτήρηση: Θυμάμαι ότι είχα βγει εγώ στο δρόμο και συνάντησα…
Οι πολλαπλές αιτίες της μετανάστευσης Αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον: από την επαρχία στην Αθήνα Έως τα έξι μου χρόνια ήμουν επαρχία. Γεννήθηκα εκεί, στο Νομό Ηλείας, Βουπράσιο Ηλείας, Πελοπόννησο. […] Και έξι ετών ήρθα στην Αθήνα. […] Μετακόμισαν οι δικοί μου, έφυγαν από την επαρχία και εγκατασταθήκαμε στο Γαλάτσι. Από το 1979 ως το 1990.…
